- kojący
- {{stl_3}}kojący {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}kɔjɔnʦ̑ɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_14}}lindernd {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
kojąco — przysłów. od kojący (p. koić) Muzyka działała na nią kojąco … Słownik języka polskiego
neuroleptyk — m III, D. u, N. neuroleptykkiem; lm M. i farm. «lek kojący psychotropowy, stosowany w leczeniu psychoz i nerwic» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego